Saturday 24 July 2010

11ο Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Συνέδριο

Η Αρχιτεκτονική ως επάγγελμα, θα αποτελέσει το αντικείμενο των εργασιών του 11ου Πανελλήνιου Αρχιτεκτονικού Συνεδρίου, που οργανώνεται από το ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων. Το Συνέδριο, το θέμα του οποίου είναι: «ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ», θα πραγματοποιηθεί από Πέμπτη 17 Μαρτίου έως Κυριακή 20 Μαρτίου 2011, στο Ζάππειο Μέγαρο, σε συνδιοργάνωση με το ΤΕΕ, υπό την αιγίδα του Υ.ΠΕ.Κ.Α. και της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής του Υπ. Υποδομών Μεταφορών & Δικτύων και με τη συνεργασία του Ελληνικού Τμήματος της UIA και των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη.
Η Αρχιτεκτονική, ως αέναη σπουδή, θεωρία, ιστορία, τέχνη και συνθετική εφαρμοσμένη επιστήμη, ασκείται σε διάφορες κλίμακες από τους Αρχιτέκτονες και όχι μόνο. Εκτός λοιπόν από την αναζήτηση και την συνεχή προσπάθεια για βελτίωση της ποιότητας των προσφερόμενων αρχιτεκτονικών υπηρεσιών και σπουδών, τίθεται επιτακτικά το ερώτημα «ποιός σχεδιάζει τι». Κάτω από ποιές προϋποθέσεις χτίζεται και καταγράφεται η ιστορία του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος και παραδίδεται στην υπηρεσία του ανθρώπου και στην κρίση της ιστορίας.
Οι αρχιτέκτονες θα αποπειραθούν μέσα από το συνέδριο και τις προσυνεδριακές εκδηλώσεις ένα άνοιγμα στην Ελληνική κοινωνία, με στόχο το ξεκαθάρισμα των ρόλων τους στο σύγχρονο σχεδιασμό. Επίσης θα επιδιώξουν την διεύρυνση του ρόλου των αρχιτεκτόνων στη σύγχρονη πραγματικότητα καθώς και την διατύπωση πολιτικής για την Αρχιτεκτονική την προστασία και την ανάδειξη του φυσικού και του ιστορικού πλούτου της χώρας.

Οι θεματικές ενότητες του συνεδρίου είναι:

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ και ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ

ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ

ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ
 
Το συνέδριο θα είναι ανοιχτό σε όσους επιθυμούν να συμμετάσχουν με ή χωρίς ανακοίνωση.

Για περισσότερες πληροφορίες:

Οργανωτική Επιτροπή 11ου Πανελλήνιου Αρχιτεκτονικού Συνεδρίου "Επάγγελμα Αρχιτέκτων".

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210 3215146, 210 3215147
Fax: 210 3215147


Ιστοσελίδα: http://www.sadas-pea.gr/



Bookmark and Share

24th UIA Congress




Bookmark and Share

AGA KHAN AWARD FOR ARCHITECTURE

NINETEEN WORLD CLASS PROJECTS

Nineteen realisations were distinguished with the Aga Khan Award for Architecture in 2010. The projects selected range from a textile factory in Turkey to a school in China. They can be found in Albania, Bangladesh, Burkino Faso, China, India, Indonesia, Iran, Lebanon, Malaysia, Morocco, Qatar, Saudi Arabia, Spain, Sri Lanka, Tunisia and Turkey. The projects will be officially recognised during a ceremony this coming October at the Islamic Arts Museum in Doha, Qatar.

See the winners


Bookmark and Share

SUSTAINABLE RECONSTRUCTION FOR L’AQUILA

Pursuing the objectives of the international student workshop organised by a UIA work programme during the COP15 conference in Copenhagen, a second workshop focusing on sustainable reconstruction projects for L’Aquila is being planned in connection with the Venice international architecture biennial (29 August to 23 November 2010). The workshop will be organised by La Sapienza University in Rome, on the initiative of Guendalina Salimei and with the support of Mauro Latini, alternate UIA Council member. Several universities will be associated with the project.

Contact
Sebastian El khouli, programme director
s.elkhouli@bgp.ch

Bookmark and Share

Wednesday 30 June 2010

Tears for a king

(Image: AELTC/Lovelock)
is this the end of the grace era?


Bookmark and Share

Thursday 24 June 2010

Celebrations for



24 june 2010-
30 january 2011



Rietveld Schröder House, Utrecht, see the video: http://www.youtube.com/watch?v=lvzvW61mnBY&feature=related

Bookmark and Share

Tuesday 4 May 2010

Museum Night/Day 2010



Bookmark and Share

Friday 30 April 2010

Συμμετοχή στον διαγωνισμό AthensBenchMark, κατηγορία Future Bench




Έλα Μίμη, έλα Άννα να ξεκουραστούμε στο παγκάκι της πόλης μας, της Αθήνας.

Στο παγκάκι «αθήνα» αντανακλώνται η αμεσότητα της γλώσσας μας, η ομορφιά του ελληνικού αλφάβητου, η αισθητική της γραφής και των γραμμάτων.

Μέσα από την λέξη «αθήνα» επιστρέφουμε στην παιδική ανεμελιά των πρώτων μας χρόνων και ακουμπάμε πάνω της για λίγο χρόνο ξεκούρασης μέσα στην πολύβουη πόλη.

Πρόκειται για μια επιστροφή στο...μέλλον!

Bookmark and Share

Tuesday 20 April 2010

Έπειτα ένα άρθρο - θησαυρός...αν και το διάβασα ετεροχρονισμένα:


Επιτέλους... φτωχοί!

...Να ξαναγίνουμε φτωχοί.
Όπως ήμασταν πάντα. Όπως οι ήρωες των παλιών αναγνωστικών που οι γιαγιάδες έμοιαζαν με γιαγιάδες κι όχι με συνταξιούχες πόρνες. Όπου οι μπαμπάδες επέστρεφαν το μεσημέρι για να καθίσει ΟΛΗ η ελληνική οικογένεια στο τραπέζι και να φάει το σεμνό φαγητό -όσπρια πεντανόστιμα και ζαρζαβατικά με μαύρο ψωμί μοσχοβολιστό - ενώ η γάτα και ο σκύλος περίμεναν στωικά να 'ρθει η σειρά τους... Να ξαναγίνουμε φτωχοί όπως ήμασταν πριν σαράντα και πενήντα χρόνια. Τότε που ονειρευόμασταν εν μέσω γκρι, μπλε και μπεζ χρωμάτων, τότε που καμιά Ελληνίδα δεν φιλοδοξούσε να γίνει ψευδοξανθιά, τότε που η λάσπη κολλούσε συμπαθητικά στα παπούτσια μας και οι αυθεντικοί ζήτουλες βρίσκονταν έξω απ' τις εκκλησιές περιμένοντας το τέλος της λειτουργίας και του μνημόσυνου. Να ξαναγίνουμε φτωχοί πλην τίμιοι, χωρίς κινδύνους να ξεστρατίσουν οι αρχιμανδρίτες προς την ψηφιακή παιδοφιλία. Να βρούμε ξανά τις σωστές μας κλίμακες χωρίς αγωνία παρκαρίσματος και παχυσαρκίας. Να ξαναβρούμε τη γεύση του «μπατιρόσπορου», των ελαχιστοποιημένων αναγκών, να ανακαλύψουμε εκ νέου τον ποδαρόδρομο και το συγκινητικό μοντέλο της «γυναίκας της Πίνδου». Μόνο με τέτοιες ηρωικές διαδρομές ενδεχομένως να ακυρώσουμε το κόμπλεξ μας έναντι του Μπραντ Πιτ και της Ναόμι Κάμπελ. Να ξαναβρούμε -γιατί όχι- και τους παλιούς καλούς εχθρούς (κυρίως από τα βόρεια) που σήμερα τους έχουμε σκλάβους στα παβιγιόν μας . Να ξετρελαθούμε από την επικοινωνιακή μας υστερία με τα σιχαμένα κινητά τηλέφωνα που κατάργησαν κάθε έννοια ιδιωτικής ζωής. Να σκάψουμε στις αυλές -όσοι έχουν αυλές- και να κάνουμε παραδοσιακούς ασβεστόλακκους για να ασπρίζουμε τα δέντρα έτσι για καλαισθησία και υγεία. Να βρούμε πάλι τη σημασία του χώματος καταργώντας το καυσαέριο του επάρατου τρέχοντος πολιτισμού. Να εφεύρουμε τις παλιές νοσοκόμες που σέρνονταν από σπίτι σε σπίτι ρίχνοντας ενέσεις πενικιλίνης στα οπίσθια ολόκληρου του Έθνους. Να προσδιορίσουμε ξανά την ντροπή και τον «σεβασμό» προσέχοντας το βλακώδες λεξιλόγιο των τέκνων μας. Επιτέλους, όποιο τέρας βρίζει ή χρησιμοποιεί την πάνδημη και πολυμορφική λέξη «ΜΑΛΑΚΑΣ» πάνω από εκατό φορές την ημέρα να το μπουκώνουμε με «κόκκινο πιπέρι εξόχως καυτερό», όπως τον καιρό της εξαίρετης φτώχειας μας.

Να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τα κουλά μας χέρια σε δουλειές που σήμερα δίνουμε του κόσμου τα λεφτά, όπως μεταποίηση ρούχων, αλλαγές γιακάδων στα πουκάμισα, καρικώματα στις κάλτσες, υδραυλικές και σχετικές εργασίες. Να απαγορευτεί διά ροπάλου το γκαζόν που για μας τους πρώην φτωχούς δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Στη θέση του να φυτευτούν λαχανικά ή και οπωροφόρα για να μην καλοσυνηθίζουμε την κάστα των μανάβηδων. Κάποτε ο μαϊντανός, τα κρεμμύδια και τα σκόρδα ήταν τα βασικά καλλωπιστικά των κήπων μας. Να επανακτήσουμε το κύρος μας, χρησιμοποιώντας βέργες κι ό,τι τέλος πάντων απαιτούσε ο βασικός σωφρονιστικός κώδικας τα χρόνια της περήφανης ανέχειας. 

Σταματήστε τις ψυχολογίες και τις παραφιλολογίες για τα «τραύματα» των παιδιών.

Μόνο λύσεις γήινες και πρακτικές -χωρίς ενστάσεις από τον Ρομπέν της ευαισθησίας, τον ΣΥΡΙΖΑ- θα αποκαταστήσουν την τρέλα και το χάος που υπαινίσσονται οι στατιστικές.

Να θυμηθούν οι Νεοέλληνες πως προέρχονται απ' τον Μεγαλέξανδρο, από τον Μιλτιάδη, τον Αριστείδη και προφανώς απ' τον... Αλκιβιάδη, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να βάλουν σε ενέργεια τον «δίκαιο θυμό» αν συμπέσουν με ληστές τραπεζών, περιπτέρων, σούπερ μάρκετ και κοσμηματοπωλείων. Κανένας δισταγμός. Τα παλιά χρόνια για ψύλλου πήδημα σε μπαγλάρωναν. Θυμήσου και κόψ' τους τα χέρια ή και τα αχαμνά. Επιτέλους ας σταματήσουμε την ευρωπαϊκή μας ψυχοπάθεια. ΠΟΤΕ κανένας Έλληνας δεν έγινε σωστός Ευρωπαίος. Ούτε καν ο Αβραμόπουλος ούτε καν ο Σημίτης και άλλοι τέτοιοι που μου διαφεύγουν. Απ' τον καιρό που σταματήσαμε να θυμώνουμε σωστά, την πατήσαμε. Σταματήστε το «ντόπινγκ» με το τσουλαριό των λαϊκών ασματομουλάρων. ΠΟΣΟΥΣ ΠΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΧΩΡΑ Η ΕΛΛΑΣ, κύριοι καναλάρχες της πλάκας; Δεν είναι καιρός να ξεβρωμίσει ο τόπος απ' τους εκφραστές του τραγουδιστικού Κάμα Σούτρα; ΠΟΙΟΣ θα μαζέψει τις ελιές στα περιβόλια όταν ο κάθε πικραμένος ονειρεύεται να γίνει αφίσα στη Συγγρού; Ποιός θα καθαρίσει τη Συγγρού απ' το αίσχος της καψουρικής ταπετσαρίας, κύριοι δήμαρχοι; Οι τραβεστί; Οι καημένες οι τραβεστί έχουν άλλες υποχρεώσεις...

Μη φοβάστε τη φτώχεια. Η πατρίδα μας είναι ευλογημένη έστω κι αν δεν παράγει λαμαρίνες αυτοκινήτων ή καλής ποιότητας νάρκες και όπλα για τους τριτοκοσμικούς..

Θυμηθείτε την ευλογία του ελαιόλαδου, της κορινθιακής σταφίδας, του χαλβά Φαρσάλων, των εσπεριδοειδών, της σαρδέλας και των λατρεμένων ραδικιών. Λάδι, χόρτα, ελίτσες, λίγο τυρί και ψωμί ζεστό, να φρεσκάρουμε στο μνημονικό μας το παλιό αναγνωστικό του Δημοτικού. Το ξέρω πως είναι ζόρι να κόψουμε το σούσι απότομα, όμως ήρθε ο καιρός να αναβιώσουμε την όπερα της πεντάρας, της δεκάρας και των άλλων χρηστικών μας αξεσουάρ. Μια δοκιμή νομίζω πως θα μας πείσει τώρα μάλιστα που ξεκινά και το Τριώδιο. ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ και ο θεός των μικρών πραγμάτων μαζί μας.

Bookmark and Share

Στην αρχή ήταν η έμπνευση!


Η πιό γλυκιά ανάμνηση, το πρώτο αναγνωστικό, η πρώτη επαφή με την γλώσσα μας, με την γραφή, το υπέροχο ελληνικό αλφάβητο...



Κώστα Γραμματόπουλε υποκλίνομαι και ευχαριστώ θερμά...

Bookmark and Share

Friday 26 February 2010

Athens 2004 Olympic Games Pictograms


This video: Olympic Pictograms Through the Ages by Steven Heller - ArtsBeat Blog - THE NEW YORK TIMES is a praise to the Athens 2004 OG Pictograms, a well deserved applause to the inspirational and witty design of our own k2design Not to be missed!

Bookmark and Share

Thursday 25 February 2010

Ο γάιδαρος, ο Λεύκων και το ...μέλι


Ξεφυλλίζοντας την κυριακάτικη εφημερίδα, διάβασα το παρακάτω κείμενο το οποίο θεωρώ εξαιρετικά επίκαιρο γι' αυτό και το παραθέτω αυτούσιο:

Σε περιόδους ηθικής κρίσης της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, υπήρχε μεγάλη φοροδιαφυγή, αδίκημα που τιμωρούνταν βαρύτατα. Ο φοροφυγάς εξοριζόταν από την πόλη, δημευόταν η περιουσία του ή πουλιόταν ως δούλος. Δίκτυο πληροφοριοδοτών ενημέρωνε σχετικά τις αρχές. Παράλληλα, ωστόσο, τιμωρούνταν και οι συκοφάντες, που κατέδιδαν με ψευδή στοιχεία συμπολίτες τους. Γνωστή είναι η ιστορία του γεωργού Λεύκωνος, ο οποίος, για να πληρώσει λιγότερο φόρο, δοκίμασε να εισαγάγει στην Αθήνα μέλι σε ασκούς κρυμμένους σε καλάθια γεμάτα με κριθάρι. Σκόνταψε όμως ο γάιδαρος, που μετέφερε το φορτίο, και οι τελωνοφύλακες αντελήφθησαν την απάτη. Έκτοτε έλεγαν τη ρήση: «Άλλα μεν Λεύκωνος όνος φέρει, άλλα δε Λεύκων». (από την Βιβλιοθήκη Τέχνης της Καθημερινής, Η Ελληνική Τέχνη στα Μουσεία του Κόσμου, Μουσείο Καλών Τεχνών Βοστώνης, κείμενα Τζένη Μπαριάμη).

Οι κοινωνίες μας δεν ήταν ποτέ αγγελικά πλασμένες. Υπήρχαν όμως δομές, αρχές, ποινές. Αυστηρές ποινές. Οι κοινωνίες των ευρωπαίων εταίρων μας δεν είναι επίσης αγγελικά πλασμένες. Τα ευρωπαϊκά κράτη όμως έχοντας ωριμάσει και ζυμωθεί κοινωνικά και πολιτικά νωρίτερα από εμάς, έχουν δομές και λειτουργίες που ελαχιστοποιούν την επικράτηση χαοτικών, ανεξέλεγκτων καταστάσεων. Υπάρχουν κανόνες διαχείρισης, δεν ανακαλύπτουν τον τροχό καθημερινά. Και αν ο Γερμανός φοροδιαφύγει η Frau Μέρκελ έχει διαβάσει ελληνική ιστορία και έχει τους πληροφοριοδότες της! Σήμερα το ελληνικό κράτος παραπαίει ανάμεσα στην ανυπαρξία και τον απόλυτο κρατισμό. Μου θυμίζει γονιό που δεν γνωρίζει πως να μεγαλώσει τα παιδιά του. Ταλανίζεται από ανασφάλεια, δεν ξέρει πότε να θέσει το όριο και πότε να ανοίξει απλόχερα την αγκαλιά του. Έτσι γίναμε ένας λαός κακομαθημένος που μονίμως ζητά, εκμεταλλεύεται, καταστρέφει και δεν παράγει. Ή μάλλον δύο λαοί, γιατί υπάρχει και ο Έλληνας που προσπαθεί, δουλεύει, σπουδάζει, δίνει, βοηθά, επιχειρεί και κατακτά την κορυφή, εντός και εκτός συνόρων.

Είναι ομολογουμένως άκρως δελεαστικό να γράφει κανείς για τα λογής λογής τραγελαφικά τεκταινόμενα των καιρών, τα πρόσωπα της ημέρας: αγρότες που ζουν για μια επιδότηση, αστυνομικοί με ταλέντο στο αυτογκόλ, πολιτικοί με ταλέντο στην ανωτάτη μαγειρική, τηλεπερσόνες άφθαστου κάλλους που πληρώνονται αδρά για την σειρά μαργαριταριών που ξεστομίζουν καθημερινώς, ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι με αποκλειστικά ρεπορτάζ που συγκλονίζουν-κυριολεκτικά-το πανελλήνιο, επαγγελματίες με μάστερ στο «άρπα κόλλα», επιχειρήσεις εισηγμένες στο χρηματιστήριο, με συστήματα ποιότητας και βραβεία καλύτερου εργασιακού περιβάλλοντος που βαράνε κανόνια και αφήνουν στον αέρα εργαζόμενους και μετόχους. Ο κατάλογος είναι ατελείωτος, όπως και τα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού που σαρώνουν τους δρόμους των βορείων προαστείων. Πρόκειται για φαινόμενο ελληνικό; Όχι φυσικά. Το ελληνικό φαινόμενο δεν αφορά την διενέργεια της παράβασης αλλά την ανοχή της παραβατικότητας από τους Έλληνες. Οι νόμοι υπάρχουν, εφαρμόζονται; Πρέπει να αρχίσουμε επιτέλους να εφαρμόζουμε τους νόμους για να βγούμε από αυτόν τον ψευδή φαύλο κύκλο. Το κράτος τρέμει να εφαρμόσει τους κανόνες που διέπουν μια φυσιολογική και ομαλή εξέλιξη του κοινωνικού και πολιτικού βίου. Η κλήση της αστυνομίας από τον πρύτανη του ΕΜΠ στον χώρο της Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου αποτελεί είδηση που χρήζει μακροσκελούς ανάλυσης καθώς θέτει προηγούμενο και συνεπώς ορίζει μεταστροφή τακτικής...Μα για να «σώσουμε» το άσυλο πρέπει πρώτα να το προστατέψουμε από όλους αυτούς που το καταργούν, εκμεταλλευόμενοι την ανέχεια των ηλίθιων κρατούντων, καταστρέφοντας τις υποδομές των πανεπιστημίων, καίγοντας τον κόπο και τον χρόνο των φοιτητών, εξανεμίζοντας τις ελπίδες των δασκάλων, στερώντας από την χώρα τον βασικότερο μοχλό ανάπτυξης, την επιστημονική έρευνα.

Είμαστε μια κοινωνία σε ηθική κρίση και όχι για πρώτη φορά. Πάνω από το στοίχημα της οικονομικής σωτηρίας, της ανάκαμψης, της ανάπτυξης, οφείλουμε για μια ακόμη φορά να διδαχθούμε από τα λάθη μας και να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Παραμερίζοντας τις έξωθεν και έσωθεν (δυστυχώς) προσβολές, ας προσκαλέσουμε αυτή την πρόσκαιρη «ήττα» στην αυλή μας και ας την αφήσουμε να γίνει ο οδηγητής μας για το μέλλον, ο μοχλός βοήθειας για να κατατροπώσουμε την άγνοια, την εγωπάθεια, τον μεγαλοϊδεατισμό, την ιδιοτέλεια, την αβουλία. Είμαστε υπεύθυνοι των πράξεων και των λεγόμενων μας. Ας σταματήσουμε λοιπόν να διαφημίζουμε την κακή μας εικόνα, να βγάζει ο ένας το μάτι του άλλου, να κάνουμε τις δουλειές μας βάσει κομματικών αποχρώσεων. Ας δώσουμε φωνή στους νέους, χαρισματικούς, έξυπνους, οξυδερκείς συμπολίτες μας που γνωρίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού και τολμούν. Ας προβάλλουμε τους συνανθρώπους μας που κτίζουν την νέα Ελλάδα που όλοι θέλουμε και ονειρευόμαστε. Είναι ανάμεσα μας, απλά περιμένουν να τους ανακαλύψουμε.


Bookmark and Share

Tuesday 2 February 2010

LOGICOMIX- σύντομη κριτική

LOGICOMIX, ή αλλιώς η αναζήτηση του «άγιου δισκοπότηρου», μια δραματοποιημένη, ιστοριογραφική αναζήτηση της αλήθειας, ένα κυνήγι των απόλυτων νόμων, των αποδείξιμων και μόνο θεμελιωδών αρχών.

Ποια η πηγή των θεμελίων των μαθηματικών, τι είναι αυτό που ενεργοποιεί την ατέρμονη ροή των πραγμάτων; Αν δεν μπορεί κανείς με την λογική, τα μαθηματικά, να κατανοήσει το νόημα του κόσμου, αυτές τις αρχικές αξιωματικές αλήθειες που αποτελούν αφετηρία της σκέψης μας και την βάση επίλυσης των φαινομένων που μας περιστοιχίζουν, τότε ποιος ο δρόμος για την βαθιά αρχέγονη γνώση; Πως καταργούμε το άβατο της ανέγγιχτης άμωμης γνώσης, της «αμαρτίας» του γνώθι σ’ εαυτόν, άρα και του κόσμου; Όλα γυρίζουν στην γνώση που προϋπάρχει ως αυταπόδεικτη δύναμη συνοχής και λειτουργίας του σύμπαντος, ως έκφανση της αρμονίας που συντελείται καθημερινά. Μήπως τελικά εκεί αναφέρεται το επιστημονικά ανήθικο «πίστευε και μη ερεύνα», στο απλά αυταπόδεικτο, στο αρχέγονα αληθινό θεμελιώδες αξίωμα;

Το LOGICOMIX είναι μια ιστορία ανθρώπων με ιδέες και πάθη που στην προσπάθεια τους να αναζητήσουν την αλήθεια παραπαίουν ανάμεσα στην λογική και την παράνοια.

Πρόκειται για ένα ενδιαφέρον και ευχάριστο να διαβάζει κανείς βιβλίο. Καταρχήν θεωρώ ιδιαίτερα έξυπνη την επιλογή να συνδυαστεί το θέμα που πραγματεύεται το βιβλίο με κόμικς, καθώς ζούμε στην εποχή της παντοδύναμης εικόνας και ας μην παραβλέπουμε ότι η αναζήτηση των θεμελίων των μαθηματικών λίγους θα ενδιέφερε και θα προσέγγιζε απουσία της εικονογράφησης.

Το ευφυές σενάριο του Απόστολου Δοξιάδη και του Χρίστου Παπαδημητρίου απογειώνεται και αποθεώνεται μέσα από την εξαιρετική και πολύ προσεγμένη δουλειά του Αλέκου Παπαδάτου και της Annie di Donna. Καθαρές, γεμάτες ένταση γραμμές, υπέροχο σκίτσο, υπέροχο χρώμα!

Ευφυές, πνευματικά αναζωογονητικό, γρήγορο, διεισδυτικό, εγκεφαλικό, συναρπαστικό, συγκινητικό. Το LOGICOMIX είναι η τελευταία ενσάρκωση της ελληνικότητας.

Θα τελειώσω αυτό τον σύντομο σχολιασμό με μια πρόταση. Εκτός του ότι το LOGICOMIX οφείλει να έχει συνέχεια – κάτι που διαφαίνεται και στο τέλος του βιβλίου, μπορεί να έχει μεγάλη απήχηση και επιτυχία και ως ταινία – άλλωστε ο Απόστολος Δοξιάδης έχει παρελθόν στον κινηματογράφο.

Μην παραλείψετε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του βιβλίου http://www.logicomix.com/ καθώς και το “making of” στο YouTube.

Bookmark and Share